Domek z filipińskiego wzgórza

by Rafał Baran

IMG_8818Historia tego małego domku, który został wybudowany na szczycie jednej z gór na Siquijor, sięga dobrych parę lat wstecz. Rok temu, kiedy poznałem Stephen, przyjaciela i pracodawcę, zabrał mnie w to magiczne miejsce i opowiedział mi jego historię. Dowiedziałem się wtedy, jak poznał niesamowitą Filipinkę, „Gen”, która została jego przewodnikiem w trakcie poszukiwania minerałów. Oboje wyszli na wzgórze. Niespodziewanie Stephen zrozumiał, że to miejsce, ta wyspa ma w sobie coś magicznego i zapragnął tam zostać. Dzięki temu widokowi kupił ziemię przy plaży, wybudował tam dom i restaurację „Baha Ba’r”. A w międzyczasie również kupił to wzgórze, żeby wybudować kolejny dom, w którym można odpocząć.IMG_8809
IMG_8863To właśnie pierwszy raz, kiedy szedłem zobaczyć ten niesamowity widok, powiedział pamiętne dla mnie zdanie: „Wiesz, Rafał, kiedy potrzebuję odpocząć od monotonnego życia na plaży, przyjeżdżam, żeby spędzić tutaj jedną albo dwie noce i odpocząć”. Zrozumiałem dokładnie, co miał na myśli, więc odpowiedziałem mu z przymrużeniem oka:
Stephen, ja cię doskonalę rozumiem! Bo przecież ile można siedzieć w jednym miejscu na plaży z takim samym niesamowitym widokiem”. Do dzisiaj się z tego śmiejemy i wspominamy tę historię.
Sagimsim, bo tak nazwane zostało to miejsce, to jedno ze wzgórz za San Juan. Niezbyt oddalone, znajduje się na wysokości ok. 200 metrów nad poziomem morza, a rozprzestrzenia się z niego niesamowity widok na całe IMG_8806San Juan oraz część Siquijor. Widać z niego doskonale cztery wyspy, część Mindanao, na środku jest malutka wyspa Apo Island oraz Negros i Cebu. Mnie najbardziej jednak zauroczyło coś innego. Po prawej stronie jest spore urwisko, bardzo głębokie przez co człowiek nabiera respektu do tego miejsca, dokładnie widać ukształtowanie terenu oraz dżunglę ,ale z góry. W pochmurne dni masz wrażenie, że jesteś na poziomie chmur, a poniżej ciebie – błękitne morze i sąsiednie wyspy.
Do tego miejsca nie można dojechać motorem. Trzeba zostawić środek transportu w połowie drogi, a resztę przejść na piechotę. Dystans nie jest duży, ale podejście bardzo strome. Po niespełna kwadransie wędrówki każdy, kto zobaczył to miejsce, pomimo zmęczenia jest zadowolony z osiągniętego szczytu, bo widok po prostu zachwyca. Nie ma tutaj elektryczności, jest tylko bieżąca woda, którą doprowadzają rury z kolejnego wzgórza. To tylko jednopokojowe mieszkanie z kuchnia i osobną łazienką, otoczone werandą z hamakami. Ja się zakochałem w tym miejscu i często tutaj przychodzą samotnie, żeby wyłożyć się w hamaku, otworzyć laptopa i zacząć pisać kolejny artykuł. Nie słychać tutaj ruchu ulicznego, jedynie wiatr, ćwierkanie ptaków.IMG_8817
Jako ciekawostkę mogę wam powiedzieć, że po wyjściu na szczyt naprawdę ma się niezłą zadyszkę, to tak jak pisałem około 15 minut trekkingu. Przez to, że nie ma tutaj , wszystkie materiały do budowy tego domu musiały zostać wniesione ręcznie przez pracowników. To ogromny wysiłek, więc z mojej strony respekt dla robotników, którzy tego dokonali.

Jeżeli spodobał ci się ten artykuł i doceniasz pracę, jaką wkładam w prowadzenie tego bloga, proszę, zostaw komentarz albo przynajmniej lajka. Będzie to dla mnie znak że idę w dobrym kierunku i informacje, które się tutaj znalazły, okazały się przydatne. Pozdrawiam, Rafał

Może ci się spodobać również :

Leave a Comment