Sam nie wiem jak to zleciało. Wciąż czuje się tutaj, na wyspie, jak nowicjusz. Mam wrażenie, jakbym przyleciał dosłownie kilka tygodni temu, a zgodnie z kalendarzem, to już całe 6 miesięcy w raju. Obiecałem sobie, że co jakiś czas będę pisał podsumowanie tego, co mnie tutaj spotkało i jak się żyje na Filipinach, więc teraz jest chyba idealny moment.
Drugi dom czy już pierwszy?
Całe życie myślałem, że dom to miejsce, w którym się dorastało i tam człowiek czuje się najlepiej. Może to jest prawda, ale ja dopiero tutaj czuję, że naprawdę żyję. Całkowicie inne tempo, więcej czasu na rozwijanie swoich pasji, wokół brak nieustającego wyścigu do koryta, powodowanego przerośniętym konsumpcjonizmem, cały czas uświadamia mi dlaczego czuję się tutaj wspaniale. Doskonale wiem, że rodzina naciska na mój powrót albo chociaż na krótkie odwiedziny w Polsce, ale ceny biletów oraz kilka projektów, nad którymi zaczynam tutaj pracować, trochę mi to utrudniają. Podczas tygodniowej wizyty na Bohol miałem wrażenie, że jestem na wakacjach. Zupełnie jak kiedyś na urlopie z pracy. Zwiedzałem, rzadko kiedy sprawdzałem e-maile, odpoczywałem w inny sposób. Po powrocie na Siquijor usiadłem spokojnie, a w mojej głowie pojawiła się myśl „wreszcie w domu”. Tyle, że to nie jest ten mój „prawdziwy rodzinny dom”, ale miejsce, w którym czuje się bezpiecznie i komfortowo. Trudno tu nie powiedzieć, że tam dom twój, gdzie serce twoje 😉
Nowe znajomości
Podczas półrocznego pobytu na wyspie poznałem ludzi z całego świata. Większość oczywiście była tylko przejazdem, ale i tak mieliśmy czas, żeby rozmawiać o problemach na świecie i edukować siebie wzajemnie na temat różnic kulturowych. To niesamowite doświadczenia, które pozwoliły mi dowiedzieć się więcej na temat np. Iranu, Izraela albo nawet RPA. Utwierdziłem się w tym, że stereotypowe przekonania na temat różnych narodowości, nie powinny nami kierować. Wszystko zależy od tego, kogo spotkasz i na ile starasz się go zrozumieć. Na historii w szkole uczyliśmy się o różnych ważnych datach i wydarzeniach, ale dopiero tutaj nabrałem pełniejszej wiedzy, gdy z zainteresowaniem słuchałem, jak inni przedstawiają te same fakty, ale z innego punktu widzenia. Do dzisiaj z większością poznanych osób mam kontakt, nie wspominając o licznych zaproszeniach do krajów, o których jeszcze kilka lat temu mogłem tylko pomarzyć.
Praca
Usystematyzowałem sobie mój dzień pracy. Teraz wstaję rano, około siódmej i z przyjemnością zaczynam dzień. Odpisywanie na e-maile, kontynuacja pracy nad projektami dla zagranicznych firm itp. Dzięki moim nowym znajomościom udało mi się też tutaj znaleźć zatrudnienie. Pomagam przy aktualizacji kilku stron www oraz tworzę portal informacyjny o wyspie, który może kiedyś przyniesie mi dodatkowe korzyści finansowe. Dzięki temu połączyłem to, co lubię, z tym, co umiem. Nikt nie zmusza mnie do takiej pracy, której nie chcę wykonywać (marzenia mogą się spełnić).
Plany na przyszłość
Chcę tutaj zostać. Nie wiem na jak długo, czas pokaże. Ludziom, którzy tylko czytali o Filipinach i tej małej wysepce – Siqujior, może się to wydawać śmieszne, bo co można robić tutaj przez tyle czasu? Na to pytanie ciężko odpowiedzieć, ale uwierzcie mi, że każdy tu znajduje coś dla siebie. Osoby z Polski, które miały przyjemność tutaj przebywać i krótko, i nieco dłużej, z pewnością potwierdzą moje słowa. Na tej wyspie jest coś szczególnego, coś magicznego, co pozwala delektować się spokojnym, beztroskim życiem, nie zwracając uwagi na najczęściej zbędne szaleństwa, dziejące się na świecie.
