Już od środy wszyscy trąbili w radiu i telewizji, że weekend w tatrach będzie bardzo niebezpieczny, dlatego też nasza przygoda sobotnia się sprowadziła do dostarczenia jednego pojemnika pierogów z soczewicą do Murowańca oraz wyjścia na Kasprowy Wierch już w większej ekipie od strony Gąsienicowej. Z Zakopanego wyszliśmy dosyć późno, bo po godzinie 9: 00, pogoda nie rozpieszczała, w zasadzie do samego Murowańca wszystko było za mgłą: / w zasadzie marne szanse żeby cokolwiek zobaczyć i porobić fajne zdjęcia. Po dostarczeniu pierogów zebraliśmy się w ekipę 5 Osobą i wspólnie poszliśmy w stronę wyciągu. Przy dolnej stacji zdarzyło się coś, czego się nikt z nas nie spodziewał, przez dosłownie 15 min wyszło słońce i zaczęło tak grzać, że ciężko było wytrzymać w ciemnych ubraniach, wspaniałe uczucie, którego już dawno nie doświadczyłem w wysokich górach ( stoisz w miejscu i nie skaczesz z zimna 😛 ) No dobra było minęło, trzeba było ruszyć w górę, pogoda też się pogorszyła. Dopiero na szczycie okazało się, że chmury są do 1950 n.p.m. a my stoimy nad nimi! Dzięki takim chwilą wiesz, że żyjesz, mija całe zmęczenie, wszystko staje się przyjemniejsze nawet zmrożony baton, który strzela w zębach powoduje uśmiech na ustach. Słońce słońcem, ale od czekania na całą ekipę zrobiło nam się zimno, dlatego schowaliśmy się w budynku stacji kolejki na Kasprowy Wierch, myślałem, że opowieści o tym, że jest tam pizzeria to żarty … okazało się, że nie, TAM SERIO JEST PIZZERIA!!!! Z cenami proporcjonalnie ustalonymi do wysokości … Po odpoczynku i zjedzeniu ostatnich kanapek zdecydowaliśmy, że będziemy schodzić do Kuźnic, ale teraz już drugą stroną, był plan żeby się trzymać szlaku pod wyciągiem, ale okazało się to złym pomysłem, ponieważ nie był on w ogóle przetarty i po 4 zapadnięciach się po pas w puchu przeszliśmy na nartostradę, która również schodzi pod samą dolną stację kolejki.
