Filipiński czas
to jest strasznie dziwna sytuacja, ponieważ już po kilku dniach pobytu na Filipinach, zdajesz sobie sprawę, że zegarki niby wyglądają tak samo, ale czas płynie dwa albo trzy razy wolniej. Jeżeli umawiasz się z Filipińczykiem na konkretną godzinę, to możesz zapomnieć o tym, że stawi się o czasie. Tak samo jest kiedy twierdzi, że wraca za 15 minut, bo musi coś załatwić. Równie dobrze mógłby powiedzieć, że wróci za 2 godziny. Bardzo ciężko mi się było do tego przyzwyczaić, bo jestem osobą, która ceni swój czas, a Filipińczyka po prostu zupełnie nie interesuje która jest godzina. Podobnie jest z podejściem do pracy, a zwrot „może jutro” zawsze wywołuje uśmiech na wszystkich twarzach.
Sąsiad ma biznes, to ja też to zrobię
Jeżeli coś przynosi pieniądze, to wszyscy chcą to robić. Dlatego na początku sezonu tam, gdzie w jednym miejscu stała filipińska uliczna jadłodajnia, teraz jest ich z 6 albo i więcej, jedna koło drugiej. Lokalni mieszkańcy wychodzą z założenia: sąsiad ma z tego kasę, to czemu ja nie mogę zrobić tego samego. Jako ciekawostkę napiszę, że przy moim domu jest chyba z 6 wulkanizatorów. Okazało się, że to też był dobry biznes jakiś czas temu.
Małe jest piękne
Większość kosmetyków i środków czystości, a nawet i produktów spożywczych, można kupić w malutkich jednorazowych opakowaniach! Pierwszy raz się z tym spotkałem, że kupuję proszek do prania w małej saszetce na jedno pranie, podobnie mydło czy żel do kąpieli. Filipińczycy doszli w tym do perfekcji – można też kupić orzeszki arachidowe pakowane po kilka sztuk i sprzedawane za 1 peso czy nawet małe tik-taki po kilka sztuk w opakowaniu. Sklepy wyglądają mega śmiesznie, bo są obwieszone jakby próbkami produktów.
Dzień bez karaoke to dzień stracony
Karaoke na wyspie to sport narodowy, maszynę do tego typu zabawy można znaleźć na każdym kroku. Filipińczycy uwielbiają śpiewać i naprawdę są w tym bardzo dobrzy. Pewnego razu nasz sąsiad pożyczył taką maszynę i koncerty niestety zaczynały się od 9 rano, a kończyły o 22-giej… Całe szczęście dla naszego zdrowia psychicznego już się jej pozbył i możemy pracować w ciszy. Jednak zabawa i śpiew to podstawa, więc nic dziwnego w tym, że kiedy jedziemy na śniadanie, w sali obok spotykamy kilku Filipińczyków sączących rum i śpiewających w najlepsze już o 9 rano… Witamy na Filipinach.
Będzie na jutro
Tutaj, nawiązując jeszcze do czasu, który funkcjonuje na Filipinach, dodam, że tak samo jest z różnego rodzaju sprawami do załatwienia. Czasami chcesz coś zamówić albo kupić i okazuje się, że nie jest to dostępne. Prosisz, tłumaczysz, a otrzymujesz tylko informacje „będzie na jutro”. To najczęściej uzyskiwana odpowiedź. Niestety to „jutro” okazuje się kolejnym i kolejnym dniem i tak mija np. cały miesiąc! Dlatego jeszcze do dzisiaj nie mamy porządnych hamaków w domu, bo dalej na nie czekamy … od ponad miesiąca. Dlatego też po miesiącu czekana na przedstawiciela firmy telekomunikacyjnej, który miał podłączyć internet, po prostu z internetu zrezygnowaliśmy.
Sklep ze wszystkim
Sklep wszelakiego asortymentu, tak to chyba najlepiej można nazwać . Większość małych sklepów posiada w swojej ofercie wszystko, co jest dostępne w danym miasteczku. Oczywiście nie wszystkie, ale jednak większość oferuje produkty spożywcze, wymieszane z małymi saszetkami proszków do prania i innymi produktami przemysłowymi. A na ladzie stoją szklane butelki po coca-coli wypełnione gazoliną ( czyli benzyną ). Tutaj naprawdę to nikogo to nie dziwi. Taki jest chyba zwyczaj, że sprzedajesz wszystko i wszędzie. A z drugiej strony możesz kupić wszystko, gdziekolwiek wstępujesz.
