Na początku chciałem przeprosić, że tak mało ostatnio piszę. Mniejsza ilość wpisów jest spowodowana podjęciem kilku nowych projektów lokalnych, które nie tylko przynoszą mi korzyści materialne, ale także pozwalają mi się rozwijać w nowym środowisku i zdobywać ciekawe doświadczenia.
Może zacznę od tego, co obecnie tutaj robię i zmiany, jakie nastały w moim życiu, opiszę od najważniejszego punktu.
Dzięki wielkiej przyjaźni ze Stevem i Gen, od których mam przyjemność wynajmować dom, zacząłem tutaj pracować. Nasza przyjaźń i wzajemne zaufanie zaowocowało tym, że nie muszę już płacić za mieszkanie oraz, dodatkowo, dostaję wypłatę (w peso). Nie będę pisał ile dostaję, bo oczywiście po przeliczeniu na złotówki, kwota ubawiłaby większość z was, ale tutaj, na miejscu, takie pieniądze spokojnie wystarczają, żeby przeżyć pół miesiąca. Steven i Gen prowadzą również restaurację, którą nie raz miałem okazję promować na moim blogu – „Baha Ba’r”. Dla restauracji wykonuję zdjęcia z organizowanych tam wydarzeń, zajmuję się jej promocją w internecie oraz całym SM ( promocją w internecie i na portalach społecznościowych). W Polsce przez pewien okres też czymś takim się zajmowałem, ale robienie tego na Filipinach, w całkowicie innym środowisku, stawia zupełnie inne wyzwania i jeszcze wyraźniej pokazuje różnice kulturowe. Praca nie jest ciężka i sprawia mi niesamowitą przyjemność.
Kupiłem motor
Pisałem o tym wcześniej na fan page’u . HONDA XRM 125, jest jednym z popularniejszych motorów na Filipinach. Niezawodny, a części do niego są dostępne w prawie każdym sklepie. Motor oczywiście nie jest nowy, ma już swoje lata, ale do transportu w zupełności wystarcza. Kosztował mniej, niż 2 tys. złotych. Dzięki temu udało mi się ograniczyć kolejne koszty, bo teraz już nie muszę płacić 3-4 tys. peso miesięcznie za wynajmowanie skutera.
Wycieczki rowerami górskimi
W ostatnich tygodniach pojawił się też inny projekt, który razem ze wspomnianymi na początku przyjaciółmi, mam okazję realizować. Projekt – Rowerowe wycieczki górskie na Siqujior.
Zaczęliśmy od monotonnych wypraw górskich w celu znalezienia odpowiednich dróg i przygotowywania ich pod zjazdy. Obecnie mamy już pierwsze wycieczki za sobą, a ja się stałem oficjalnym przewodnikiem, który będzie za każdym razem zjeżdżał z turystami. Nigdy wcześniej w Polsce by mi do głowy nie wpadło, że mogę się czymś takim zajmować w przyszłości i to jeszcze na małej wyspie na Filipinach.
Siquijor-island.com
Kolejny projekt, który rozpocząłem już kilka miesięcy temu, to strona internetowa opisująca w języku angielskim wyspę Siquijor. Sprawdziłem wcześniej zakamarki internetu i okazało się, że wcześniej powstała tylko jedna strona na ten temat, a która swoim wyglądem równie dobrze mogłaby pokazywać historię internetu. Tak więc kolejny raz połączyłem swoje pasje i, jako fotograf oraz projektant stron, zrodziłem to dziecko, które z miesiąca na miesiąc rośnie i ma się coraz lepiej.
Praca zdalna
Tutaj nie będę ukrywał, że coraz mniej pracuję zdalnie. Nie przez to, że nie mam czasu, ale przez to, że z czasem kontakty zaczynają się urywać, a lokalne życie zaczyna dominować. Staram się coraz mniej czasu poświęcać na pracę w internecie, a więcej na lokalne projekty.
Życie codzienne
Czasami budzę się rano i mam wrażenie, że to tutaj się urodziłem i spędziłem całe życie. Już nie mówię, że wracam na Siquijor tylko, że wracam do domu. Wyspę odwiedza coraz więcej Polaków. Ma to swoje dobre i złe strony. Jest zawsze z kim pogadać, ale czasami jest tego za dużo. Raj, który był taki niedostępny, staje się wyspą Polonii i już nawet lokalni znajomi twierdzą, że to ten moment, aby otworzyć polską ambasadę na Siquijor 😉
Dni tutaj mijają naprawdę bardzo szybko. Większość z nas codziennie się zastanawia, jaki dokładnie jest dzień tygodnia. Tutaj się nie planuje, tutaj się żyje! Budzisz się rano i wtedy decydujesz, co zrobić. Nie wybiegasz kilka dni w przód, bo to bez sensu. Ciesz się tym momentem, w którym jesteś teraz, a nie planuj – złote myśli filipińskie, które chyba coraz bardziej zawładnęły moją głową.
Powrót do Polski
Tak, oczywiście cały czas zamierzam wrócić, żeby zobaczyć się z rodziną i znajomymi, przylecieć tam na wakacje i… uciekać gdzieś dalej… Gdzie dokładnie? Sam tego jeszcze nie wiem.
Plany na przyszłość
Filipiny przez te 8 miesięcy pokazały mi, że każdy ma ogromne możliwości by podróżować i to od nas zależy, co chcemy w życiu robić i gdzie być. To my jesteśmy kowalem swojego losu i to nie środowisko, w jakim się wychowaliśmy, definiuje nasz los. My decydujemy o naszym kolejnym kroku. Jeżeli ktoś twierdzi, że brakuje mu pieniędzy, to niech zrobi wszystko, żeby więcej oszczędzać, sprzedać to, czego nie potrzebuje i zrobić ten kolejny krok.
Mój tata zawsze mi powtarzał, że bramą do sukcesu jest pokazanie się z dobrej strony, bycie otwartym. Małymi kroczkami do celu, ale zawsze pamiętając o tym, co jest twoim celem.
Moim celem było poznanie Filipin i próba przeniesienia mojego życia na inny kontynent. Ten cel, moim zdaniem, udało mi się osiągnąć. Pozdrawiam was wszystkich bardzo serdecznie i do zobaczenia na Filipinach.
