Jednym ze skarbów tego kraju i powodów, dlaczego obcokrajowcy się tutaj tak dobrze czują, są ludzie. Filipińczycy to z założenia bardzo spokojna nacja i naprawdę niewiele do szczęścia im potrzeba – żeby dobrze się bawili i żyli bezstresowo. Dzisiaj opiszę ich mentalności oraz to, na co trzeba być przygotowanym przyjeżdżając na Filipiny.
Filipiński czas
Filipiny leżą w całkowicie innej strefie czasowej niż Polska, ale dziś nie o tym… „Filipino time” to określenie na to, że na Filipinach czas nie ma większego znaczenia. Filipińczycy bardzo dobrze wiedzą, która właśnie jest godzina, bo przecież połowa z nich ma na ręce marnej jakości podróbkę zegarka G-shock, ale pomimo tego i tak przychodzą spóźnieni na spotkanie czy czasami nawet do pracy. Czas jako termin spotkania nie ma tutaj w zasadzie żadnego znaczenia. Na wyspach żyją bezstresowo i to im się podoba. Bardzo często widzę przy głównej ulicy ludzi czekających na Jeepneye [popularny środek komunikacji publicznej na Filipinach], które nigdy nie wiadomo, o której godzinie przyjadą. Tak kierowca jak tak i pasażer nie przejmują się tym, o której godzinie dotrą do celu.
Gościnność
Pomimo wielu negatywnych opinii, że Filipińczycy lubią naciągać turystów na pieniądze w turystycznych miejscach (jak w każdym kraju), to są oni bardzo gościnni. Co roku obchodzą fiesty i zapraszają wszystkich jak podpadnie. Fiesta to impreza, na której to gospodarz zapewnia całe wyżywienie i alkohol nie licząc na żaden prezent. Robi to wierząc, że przyniesie szczęście do jego domu. Więcej na ten temat możesz poczytać we wpisie „Fiesta na Filipinach”.
Są bardzo pomocni
Po powrocie z Polski i ponad 30 godzinach podróży wróciłem do Dumaguete i razem z Christinne pojechałem na kolację. Byłem praktycznie nieprzytomny i w trajcyklu zgubiłem telefon. Pech chciał, że był to nowy telefon, który kupiłem dosłownie tydzień wcześniej w Polsce. Do końca nie byliśmy pewni, czy zostawiłem go w hotelu, czy rzeczywiście zgubiłem. Christine zadzwoniła na mój numer i jakiś Filipińczyk odebrał. Przywiózł go do restauracji i pomimo tego, że na siłę chciałem mu dać kilka tysięcy peso do kieszeni, wyrzucił je na ulicę i odjechał na motorze. Próbowałem mu wyjaśnić, że to moje podziękowanie za to, że znalazł mój telefon i oddał go w nienaruszonym stanie. Odpowiedział tylko tyle, że „słowne podziękowanie wystarczy”. Nie musisz się też martwić, jeżeli złapiesz gumę w motorze w środku nocy. Wystarczy zapukać do pierwszego lepszego domu i wyjaśnić, w czym problem. Kilka razy już miałem taką sytuacje. Przeważnie kończy się na tym, że pół wioski wstaje i debatuje, jak pomóc! W ciągu paru chwil jest już kilku mechaników, kilka różnych motorów i każdy chce pomóc…
Bezpieczeństwo
Filipińczycy z reguły nie są agresywni. Naprawę trzeba się bardzo, ale to bardzo postarać, żeby jakiś Filipińczyk był agresywny w stosunku do ciebie. Na Filipinach jestem już prawie trzy lata i wszystkich bijatyk to może widziałem kilka. Te kilka to w zasadzie były przypadkowe zaczepki i nie dotyczyły białych! Po prostu kilku lokalsów próbowało używać argumentów innych niż te słowne. Jako biały człowiek naprawdę jesteś bezpieczny, a lokalna społeczność podchodzi do ciebie z wielkim szacunkiem.
Nie przemęczaj się!
Jak to bywa w ciepłych krajach, odpoczynek musi być! Na Filipnach ten odpoczynek trwa przez większość dnia i nikt sobie z tego problemu nie robi. Większość ludzi tutaj żyje beż żadnego stresu. Zapytacie pewnie, z czego oni żyją? Jak zarabiają? Odpowiedz jest prosta: czasami naprawdę niewiele jest potrzebne do szczęścia, a połowę produktów, które pozwolą ci przetrwać, znajdziesz we własnym ogródku. Z kolejni sporo Filipińczyków posiada krewnych ze granicą, którzy, jak to każda dobra szanująca się rodzina, wspiera swoich bliskich i wysyła im systematycznie pieniądze, które są przeznaczone na poprawę standardu życia, a tak naprawdę lądują w wydatkach przeznaczonych na dobrą zabawę z Tanduayem i karakoke.
Rodzina to świętość!
Filipińczycy kochają swoje rodziny i uwielbiają z nimi spędzać czas. Nie ma znaczenia, ile posiadasz pieniędzy – zawsze jesteś mile widziany w domu jako członek rodziny. Bardzo często podróżują dużymi grupami. W zasadzie co weekend wybierają się razem na plaże, żeby odpocząć i spędzić niedzielę w rodzinnym gronie. Rodziny przeważnie są wielodzietne; to, że ktoś ma sześcioro czy siedmioro dzieciaków, naprawdę tutaj nikogo nie dziwi.
Mam nadzieje, że ten artykuł trochę przybliżył Ci Filipińska społeczność. To, co tutaj napisałem, dotyczy mieszkania na małej prowincji, gdzie społeczność jest na pewno przyjaźniej nastawiona niż w większym mieście. Jeżeli podobał Ci się artykuł, to zostaw coś po sobie. ? Pozdrawiam z Filipin.
