Wreszcie, po ponad 2 latach, zrobiłem filipińskie prawo jazdy!
Zdałem egzamin, który nie był aż tak trudny i obecnie posiadam filipińskie prawo jazdy zarówno na motor, jak i samochód. Pewnie wielu z Was się zastanawia dlaczego coś takiego jest mi tutaj potrzebne skoro mogę jeździć z polskim dokumentem. Odpowiedź jest prosta – zrobiłem prawo jazdy, ponieważ według przepisów polskie jest ważne tylko przez pierwsze trzy miesiące, a międzynarodowe przez sześć.
Pewnie wielu z Was też wie, że na Filipinach rzadko kto sprawdza prawo jazdy, ale ja w głównej mierze zrobiłem to dlatego, by „dmuchac na zimne”. Po prostu w razie jakiejkolwiek kolizji drogowej, wypadku itp., jeśli będę domagał sie wypłaty odszkodowania, to ubezpieczyciel będzie miał taki wymóg i w sumie nic w tym dziwnego. Postaram się opisać całą procedurę w jak najprostszy sposób, żeby każdy wiedział jak to zrobić.
Jak zrobić prawo jazdy na Filipinach?
Prawo jady można w zasadzie zrobić na dwa sposoby. Pierwszy, tradycyjny, to wizyta w lokalnym LTO
i zgłoszenie chęci posiadania prawa jazdy na motor. Wtedy dostaje się tymczasowe prawo jazdy na miesiąc, a po miesiącu przychodzi się jeszcze raz, zdaje test pisemny i praktyczny po czym dostaje się dokument na 5 lat.
Ja poszedłem troszeczkę w innym kierunku i postarałem się, żeby moje polskie prawo jazdy zostało zmienione na flipińskie.
Co było potrzebne?
Najważniejszy dokument, który można załatwić nawet online, to przysięgłe tłumaczenie polskiego prawa jazdy na język angielski. Na dokumencie musi być pieczątka oraz formalne potwierdzenie tłumaczenia (numer reportorium). Może to być skan i kolorowy wydruk. Ja skorzystałem z usług firmy „LingoPro”. Dukument załatwiłem w jeden dzień przez e-maila i ich tłumaczenie było idealne. LTO na Filipinach wymaga tłumaczenia z ambasady, ale przecież my jej na Filipinach nie mamy, więc takie tłumaczenie wystarczy.
Dodatkowo potrzebne były :
– dwa zdjęcia paszportowe
– oryginał i kserokopia polskiego prawa jazdy
– paszport i kserokopia strony ze zdjęciem oraz ksero wszystkich wiz filipińskich
– wyniki badania lekarskiego
– test na obecność narkotyków
I to wszystko.
A jak wyglądają badania i test na obecność narkotyków? Maniej więcej tak:
Badanie lekarskie.
Przyjechałem do pierwszej lepszej placówki medycznej i wyjaśniłem, że potrzebuje zrobić badanie lekarskie dla LTO. Kobieta bez problem skierowała mnie do budynku obok, gdzie miałem kupić druk i zapłacić za badanie. Całość kosztowała 75 peso i już po chwili zjawiłem się u niej ponownie. Nie wiem dlaczego nazywają to badaniem lekarskim, skoro całe badanie przeprowadziła pielęgniarka i polegało ono na sprawdzeniu mojej wagi, ciśnienia i zbadaniu wzroku. To ostatnie było wyjątkowe – niczego nie czytałem, pielęgniarka jedynie spojrzała głęboko w moje oczy, po czym powiedziała, że na pewno mam dobry wzrok i dała punktację 20/20 na lewe i prawe oko … WTF ?!?
Badanie na obecność narkotyków.
To badanie jest dla mnie dalej zagadką, nie do końca rozumiem, dlaczego badają mocz na obecność narkotyków, a nie badają na przykład trzeźwości kierowcy alkomatem. Tak czy inaczej trzeba było to zrobić. Nie trwało to długo, jakieś 15- 20 minut i kosztowało już więcej, bo 300 peso. Okazało się, że jestem czysty, co rzecz jasna nie było zaskoczeniem. Z kompletem dokumentów pojechałem prosto do LTO.
Lądowy ośrodek transportu (LTO) – dzień pierwszy
Wraz z kompletem dokumentów przyjechałem do LTO koło południa. Miałem nadzieję, że podczas przerwy na lunch będzie mniej ludzi i szybciej uda mi się wszystko załatwić i tak też poniekąd było. Pani z informacji przygotowała dokładnie moje dokumenty i pokierowała dalej. Zostałem zaproszony do gabinetu dyrektora placówki, bo był trochę zdziwiony, że chcę robić lokalne prawo jazdy. Oczywiście kolejny raz musiałem wyjaśniać, że na tłumaczeniu prawa jazdy nie ma pieczątki z ambasady, bo przecież my tej ambasady na Filipinach nie mamy. Tym razem jakoś zrozumiał… Pogadaliśmy jeszcze trochę o tym, że w Polsce są bardzo dobre kurczaki (nie mam pojęcia czy są). Okazało się, że jego rodzina ma jakąś farmę i oni je z polski sprowadzają. Wyszedłem z gabinetu do poczekalni i spokojne czekałem, aż mnie zawołają. Nie trwało to długo dzięki bogu, bo jakieś 15 min. Zapłaciłem grzecznie w okienku 760 peso po czym jeszcze zrobili mi jedno zdjęcie kamerką internetową do prawa jazdy i znów czekanie. Po kolejnych 10 minutach już wszystko było gotowe. Miły pan wyjaśnił, że od roku nie mają kart plastikowych, dlatego drukują prawo jazdy na papierze, a na kartę plastikową czeka się 6 miesięcy (WTF). Uścisnął mi rękę i powiedział, że teraz mogę śmiało prowadzić samochód… WHAT??? JAKI SAMOCHÓD?!? Przecież ja przyjechałem na motorze! Okazało się, że moje prawo jazdy obejmuje tylko samochód i nie ważne, że w Polsce również motory do określonej pojemności. Na Filipinach są to całkowicie osobne kategorie, więc zgodnie z prawem muszę zrobić jeszcze jedną kategorię… Echhhh, więc ponownie poszedłem do okienka i pytam czy mogę zdać na motor. Tak oczywiście może Pan, ale kolejnego dnia, w tym samym dniu nie można zrobić dwóch kategorii na raz… LOL
Lądowy ośrodek transportu (LTO) – dzień drugi
Kolejnego dnia znowu pokazałem się w LTO, przygotowany z kompletem dokumentów takich, jak kserokopia dowodu i ubezpieczenie mojego motoru oraz stare prawo jazdy, które dostałem dzień wcześniej. Trzeba było też przyjechać jakimś motorem i mieć kask, bo będzie test praktyczny. Dokumenty złożyłem gdzie trzeba i zostałem zaproszony do sali, w której kilka osób pisało jakiś test… Trochę się przestraszyłem, bo zasad ruchu drogowego nie przerabiałem od kilku lat, ale zaraz okazało się, że przecież ja już mam prawo jazdy na samochód, więc po co pisać test? Wystarczy sprowadzić czy umiem jeździć na motorze. 20 minut później już podchodziłem do sprawdzianu. Egzaminator kazał mi pojechać prosto, zakręcić, znowu pojechać prosto, przejechać przez parking i zaparkować we wskazanym miejscu. Cały dystans to może jakieś 200 metrów… Powiedział GO ! no to ruszyłem, 1,2,3,4 ! na pełnym gazie. Nawet hamowanie miałem z piskiem! Pokonałem trasę naprawdę szybko! Byłem przekonany, że czas będzie lepszy od czasu poprzedzającego mnie Filipińczyka. Podszedłem do egzaminatora i pytam jaki mam czas? On się zaśmiał i powiedział, że to na nie na czas! Trochę zdezorientowany powiedziałem, że oczywiście mogę powtórzyć to samo wolniej, ale uznał, że to bez sensu, bo i tak zdałem J. Na koniec największe zaskoczenie – chciał sprawdzić moją wiedzę. Zadał kilka pytań. Najpierw „Co zrobisz jak skręcasz w lewo?” Chwilę się zastanawiałem, ale przypomniałem sobie, że to Filipiny, więc odpowiedziałem „Włączę kierunkowskaz”. Poprawna odpowiedz! Tylko dlaczego on mnie pyta “który?” Przysięgam, zgłupiałem. Zacząłem się śmiać, bo byłem przekonany, że sobie żartuje… Niestety nie, on pytał całkiem poważnie, więc poważnie odpowiedziałem, że ten, w którą stronę skręcam. Były jeszcze pytania typu “co zrobić jak jedzie pojazd na sygnale za mną” i “co zrobić z długimi swiatłami w nocy, gdy ktoś jedzie z naprzeciwka”…
Po tym wszystkim już tylko zapłaciłem w kasie kolejne 470 peso i czekałem na odebranie poprawionego papierka stwierdzającego, że mogę jeździć zarówno motorem, jak i samochodem.
Tak w skrócie wygląda cały proces robienia lokalnego prawa jazdy. Zdaję sobie sprawę, że każdy kto był na Filipinach wie jak ten kraj jest skorumpowany i na pewno niejedna osoba już gdzieś kupiła prawo jazdy albo załatwiała po znajomościach, ale ja chciałem to zrobić w jak najbardziej legalny i poprawny sposób. Miałem na tyle wolnego czasu, żeby powłóczyć się po tych wszystkich miejscach i później móc opisać ten proces na blogu.
Dziękuję za uwagę i jeżeli tekst Ci się podobał to zostaw jakiś komentarz, będzie mi miło J Poniżej jeszcze wrzucam podsumowanie wszystkich poniesionych kosztów. Pozdrawiam Rafał
Koszty :
Badanie lekarskie – 75 peso
Test na obecność narkotyków – 300 peso
Tłumaczenie przysięgłe – 60 zł – lingopro.pl
Prawo jazdy – zmiana z polskiego na filipińskie – 760 peso
Dodanie kategorii na motor – 490 peso
Kserokopie – 10 peso
Zdjęcia do paszportu 4sztuki – 60 peso
