Okazuje się, że Chiny wcale nie zamierzają zwalniać, jeżeli chodzi o budowę stacji kosmicznej. Tiangong, bo tak się ma nazywać, ma być gotowa do użycia już 2022 roku. Skąd jednak tak duży pośpiech naukowców i inżynierów chińskich? Chodzi oczywiście o bardzo intensywny rozwój technologii na całym świecie, ale nie tylko, bo przecież cały czas trwa niezwykle intensywna rywalizacja przede wszystkim ze Stanami Zjednoczonymi. Dobitnie pokazuje to zresztą fakt wystrzelenia sondy w stronę Marsa, która zresztą już doleciała, podobnie jak amerykańska i ta należąca do Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Warto też zwrócić uwagę, że dawno minęły czasy, gdy na Chiny patrzyliśmy raczej z przymrużeniem oka, jeśli chodzi o technologie kosmiczne i uważaliśmy, że Chińczycy potrafią zadbać tylko o 50 euro bez depozytu w grach komputerowych. Takie opinie przeszły już do historii. Teraz Chiny są potęgą kosmiczną i nieustannie pracują nad kolejnymi programami dotyczącymi eksploracji kosmosu.
Wyścig w kosmosie
Do lamusa raczej należy, więc odłożyć tezy i opinie, które mówią o tym, że dawno za sobą już mamy zimną wojnę. Trwa ona nadal, tylko środek ciężkości nieco się przesunął. Obserwujemy, więc zmagania nie tyle bezpośrednio militarne ale raczej te, które dzieją się na polu naukowym oraz innowacyjnych technologii. Siłą rzeczy zresztą będą one się tak czy, inaczej przekładać na siłę militarną konkretnych państw, ale bardziej chodzi tu o gospodarkę. Aktualnie ten, kto wygrywa w innowacyjnych technologiach, ten wiedzie prym na polu ekonomii. Tak, czy inaczej, realizacja chińskiego ambitnego przedsięwzięcia będzie przewidywać wystrzelenie aż 11 misji. Tyle kursów będzie niezbędnych, aby na orbitę zostały wyniesione wszystkie moduły stacji. Trzy misje mają za zadanie dostarczyć moduły stacji, a cztery jej wyposażenie. Pozostałe cztery zostały określone jako misje załogowe. Moduły będą transportowane przez rakiety, które nazwano Długi Marsz 5B.
Stacja będzie podobna do rosyjskiej?
Stacja, jeżeli chodzi o jej układ, będzie zbliżona wyglądem do rosyjskiej. Tak samo jak Mir, będą tutaj obecne trzy moduły. Główny będzie się nazywać Tianhe-1, a pozostałe dwa badawcze to Wentian i Mengtian. Poza tym niedaleko stacji będzie zlokalizowany teleskop eksperymentalny Xuntian, który będzie posiadać lustro o średnicy aż 2 m. Cały obiekt będzie znajdować się na orbicie o średniej wysokości 393 km.
Układ chińskiej stacji kosmicznej
Element centralny, a więc moduł cylindryczny, będzie złożony z dwóch sekcji. Będą one miały przestrzeń o wielkości 50 m3. Z modułami badawczymi będzie to w sumie 110 m3. Moduł centralny będzie mieć długość 16,6 metra, a jego średnica to od 3,5 metra do 4,2 metra. Oczywiście wnętrze zaprojektowano tak, aby gwarantowało optymalne parametry, jeśli chodzi o możliwość swobodnego przemieszczania się. Jeżeli chodzi o moduły naukowe, to będą one miały wewnątrz trochę mniej przestrzeni. Ich długość to 14,2 m. Poza tym centralna sekcja posiada aż 5 portów dokujących. Do nich właśnie w przyszłości będą dołączane następne badawcze moduły. W skład załogi mają wchodzić trzy osoby.
Nowoczesne kosmiczne laboratoria
Celem działania stacji jest oczywiście, tak samo jak w przypadku tej już funkcjonujące na orbicie, przeprowadzanie różnego typu doświadczeń i obserwacji. Na chińskiej stacji laboratoria będą miały za zadanie realizację eksperymentów z obszaru nauk przyrodniczych, fizyki, biotechnologii, mikrograwitacji, a także materiałoznawstwa. Poza tym stacja posiadać będzie także cały osprzęt, który będzie umożliwiać realizację eksperymentów w przestrzeni kosmicznej.1
