Zaraz po powrocie z Francji, jeszcze nawet dobrze nie rozpakowani, zaczęliśmy się szykować na Bieszczady. Plan był taki, żeby w piątek wieczorem dostać się do Wetliny, bo tam mieliśmy zaklepany nocleg w „Wiklinowej zatoce” Link – 25 zł za dobę od osoby, przy czym to miejsce naprawdę ma swój fajny klimat i jestem przekonany, że jeszcze nie raz tam wrócę. Kolejnego dnia, jak już się zebrała cała ekipa i wiedzieliśmy ile czasu mamy oraz jak się organizujemy, zdecydowaliśmy, że pójdziemy niebieskim szlakiem z Wetliny w stronę Małej, a następnie Dużej Rawki. Chcieliśmy jeszcze – w zależności od tego jaka będzie pogoda i wytrzymałoś grupy – pójść dalej żeby zobaczyć tzw. Trójstyk – Polsko – Ukraińsko – Słowacki, 
czyli oficjalny punkt, w którym łączy się granica tych trzech Państw. Pogoda nam dopisała więc i ten element wycieczki został zaliczony. Po zwiedzeniu tych rejonów doszliśmy całą grupą do wniosku, że nie ma większego sensu wracać w stronę Wetliny i lepiej z Dużej Rawki zejść bezpośrednio (2 h szlak) do Ustrzyk górnych, w których zjemy spóźniony obiad i będziemy szukać noclegu na kolejną noc. W 
Bieszczady już się wybiera coraz mniej osób i dlatego bez większego wysiłku udało nam się załatwić nocleg dla 9 osób w schronisku w Ustrzykach Górnych (Schronisko KREMENAROS). Standard odbiegał od poziomu schronisk w Tatrach, ale i tak cieszyliśmy się, że za 25zł można było w cieple spędzić noc. W dzień powrotu do domu okazało się, że pogoda już nie jest tak łaskawa jak wcześniej i całkowite zachmurzenie zepsuło widoki. Nieliczna grupa zdecydowała się pomimo zachmurzenia jeszcze skoczyć w jedno miejsce, żeby rozprostować nogi i wrócić po kilku godzinach do Ustrzyk Górnych, gdzie czekała reszta ekipy.
Wypad w Bieszczady jak najbardziej udany, cieszymy się strasznie, że pomimo złych warunków pogodowych i małej ilości czasu, udało się spędzić dwa dni aktywnie i dobrym towarzystwie. Apartamenty pod skocznią zakopane
