„Obojętnie co robisz w afrykańskim buszu,
nigdy nie uciekaj. Tylko pożywienie biega.”
Zawsze zastanawiają mnie emocje. Co czuję, czemu tak a nie inaczej, jakie są tego powody. Wróciłam z Afryki dwa tygodnie temu i nadal nie potrafię opisać tych wrażeń. Byłam już w kilku miejscach na świecie i z reguły wszystkie te odleglejsze i trudniej dostępne państwa zostawiają znak w moim sercu na długi czas. Tym razem też tak miało być. Ale moje uczucia są nowe. Republika Południowej Afryki jest inna. Wyjątkowa. Jak podróż dookoła świata w jednym kraju.
Plan jest niczym, planowanie wszystkim.
Rozpoczęliśmy przygodę w Johannesburgu, skąd później udaliśmy się do jednego ze Skarbów Czarnego Lądu- Parku Krugera położonego w prowincji Mpumalanga i Limpopo przy granicy z Mozambikiem i Zimbabwe. Założony w 1898 roku przez ówczesnego prezydenta Transwalu Paula Krugera, schronienie dla Wielkiej Piątki Afryki oraz wielu innych organizmów żyjących Park Narodowy rozciąga się na terenie o powierzchni niemal 20 tys. kilometrów kwadratowych.
Aby udać się na safari po Kruger najlepiej jest skontaktować się z firmą organizującą takie atrakcje. Zwrócić jednak należy uwagę na kilka podstawowych informacji:
- licencje przewodników
- rodzaj i miejsce zakwaterowania ( czasami firmy proponują noclegi w niedalekim Nelspruit lub okolicznych wsiach, ja jednak polecam chaty i bungalowy w samym sercu parku)
- Im więcej wyjazdów w busz tym większa szansa by zobaczyć zwierzęta. Dlatego wybierz najlepszą opcję dla siebie < ja polecam Outlook safari>
- Większość przewodników odbiera turystów z Johannesburga własnym samochodem wcześnie rano <6-8 am> więc trzeba to wziąć pod uwagę jeśli safari planujesz zaraz po przylocie do Jo’burga. Busik nie będzie na Ciebie czekał jeśli Twój lot się opóźni. Najlepiej zostać w Jo’burgu po przylocie na dzień lub dłużej dla pewności.
- Ustal wszelkie szczegóły z przewodnikiem przez internet co najmniej 3 miesiące wcześniej: rodzaj safari, zakwaterowania, daty, adres skąd bus ma Ciebie odebrać. Kwotę zapłacić należy zazwyczaj w całości przy rezerwcji. Ceny wahają się od 700$-800$ od osoby za trzydniowe safari z transferem z Johannesburga w 3*** chacie do nawet 2,000$ za luksusowy lodge.
Safari
Pobudka o 4 rano. Niestety, takie wakacje 🙂 Prysznic, kawa, herbatnik i w drogę. Poranna jazda poprzez wyschnięte zimowym słońcem tereny daje większą szansę na bliskie spotkanie ze zwierzyną, która gromadzi się przy rzekach lub czai się w poszukiwaniu pożywienia. Temperatura powietrza sięga nieco powyżej dziesięciu stopni, całkiem freszowo w otwartym, przerobionym land cruiserem. Dostaliśmy płachty z kapturem do okrycia i wyruszyliśmy w poszukiwaniu dzikiej natury. 700Km dróg asfaltowych i 1200km szutru dostarcza atrakcji na wiele dni. Oprócz game drive rano, zwierzynę można podziwiać popołudniu oraz wieczorem. Bramy parku otwarte są od 5 do 18. Każde spóźnienie to kara grzywny a nawet nocleg w samochodzie na własną odpowiedzialność 🙂 Oczywiście przewodnik-kierowca pilnuje czasu i wie, w którym miejscu się znajdujemy aby zdążyć do zamknięcia, ale raz spóźniliśmy się dwie minuty z powodu lwów , które nijak nie chciały ruszyć zadów ze środka drogi. W całym parku obowiązuje zakaz wysiadania z pojazdu, czy to turysta czy przewodnik. Jedynym wyjątkiem są strażnicy prowadzący na tzw. chodzone safari- niestety/stety nie wśród lwów czy nosorożców. Podczas takiego spaceru można poobserwować co najwyżej gady, płazy, ptaki oraz florę.
Czy wiedzieliście, że Walt Disney oszukuje dzieci na całym świecie od dwudziestu lat? Nasz przewodnik uświadomił nas, że Pumba z Króla Lwa nie mógł być samcem ze względu na swoją budowę i kły. No cóż, w rzeczywistości wygląda równie słodko co w bajce. I ten ogonek… 🙂 Najczęściej spotykanymi przez nas zwierzętami na drodze były Impale zwane McDonaldsami przez lokalsów z powodu litery M na tyłku. W razie zagrożenia, Impala potrafi biec z zawrotną prędkością, nie zważając na to co się dzieje dookoła. Ponieważ te żyjące w stadach zwierzęta, biegnąc jedna za drugą potrzebują punktu odniesienia, wpatrują się w odznaczające się czarne M impali przed sobą. Oprócz nich w parku żyje wiele krętorogich, jak choćby Kudu czy Niala. Kudu można nawet wybrać z menu kilku restauracji w okolicy. Żyrafy, zebry, żółwie, hipopotamy, strusie i inne ptaki robią wrażenie ale Wielka Piątka (Lew, Słoń Afrykański, Bawół Afrykański, Nosorożec Czarny i Lampart) jest oczywiście celem każdego turysty.
Afryka Południowa zmaga się z problemem kłusownictwa i przerażająca świadomość, że za kilka lat niektóre gatunki znikną z naszej planety na dobre jeszcze bardziej zmobilizowała mnie do tej wyprawy. W ostatni dzień safari udało mi się dostrzec stado nosorożców, których populacja jest zagrożona. Strażnicy parku alarmują. Wielu kłusowników podstępem dociera do bram Krugera i strzela do zwierząt dla rogu, który po sproszkowaniu w wierzeniu Wschodu jest panaceum, a dla niektórych nawet afrodyzjakiem. Nadal… mimo iż naukowcy udowodnili brak działania leczniczego, afrykańczycy skuszeni zarobkiem, zabijają nosorożce i przemycają rogi do Chin.
