Wielokrotnie na tym blogu podkreślałem jak ogromne znaczenie ma jakość sprzętu, z którego korzystamy w górach, czy w trakcie innych wypraw. Jego niezawodność to podstawa naszego bezpieczeństwa i komfortu, szczególnie w ciężkich warunkach. Jednak jakość w przypadku podróży dotyczy nie tylko urządzeń i przedmiotów, ale również usług, które mają nam zapewnić komfort i bezpieczeństwo na końcu świata.
W moim przypadku, niestety, muszę się pożalić na bank PEKAO SA, z którego usług korzystałem od niepamiętnych czasów. Właśnie teraz, kiedy ich najbardziej potrzebuję, bank wypina się do mnie dupą i na wszystkie dostępne sposoby stara się stracić wieloletniego klienta.
Przed wyjazdem do Rosji musiałem dokonać wyboru czy pozostać na dłużej w tym banku, czy szukać czegoś nowego i bardziej dopasowanego do moich potrzeb. Oczywiście, jak większość z nas, do momentu, kiedy nic się nie dzieje, zabieram się za takie sprawy leniwie, myśląc przy tym, że po co szukać nie wiadomo czego, skoro w biurze sprzedaży przedstawiają mi całkiem interesującą ofertę. Dokładnie pamiętam jak rozmawiałem z miłą panią, która zaproponowała mi pakiet „rozszerzony” do karty twierdząc, że dla moich podróżniczych planów będzie to idealne rozwiązanie, gwarantujące możliwość bezkosztowej wypłaty gotówki z każdego bankomatu dwa razy w miesiącu. Spodobało mi się to i niewiele myśląc podpisałem papiery, żeby mieć to z głowy. Potem dopiero objawił się fakt, który dla zminimalizowania poziomu swojej irytacji, tylko lekko zaznaczę: wypłaty są darmowe, ale… tylko w Europie. Bo przecież dla niektórych ludzi jakiś inny europejski kraj, to już jest koniec świata.
Prawdziwy dramat dla mnie zaczyna się na Filipinach. Zadomowiłem się na małej wyspie, którą można motocyklem objechać w kilka godzin i łatwiej jest tu kupić krowę, niż znaleźć bankomat (są dostępne dosłownie trzy, które obsługują karty zagraniczne). Przez pierwsze pół roku pobytu wszystko działało idealnie – bank pobierał swoją prowizję za wypłatę, a mi to nie przeszkadzało, bo wiedziałem że jest …, ale stabilnie.
Kilka miesięcy temu, dokładnie nie pamiętam, bo kto by chciał pamiętać przykre sytuacje, próbowałem wypłacić pieniądze i transakcja została odrzucona. Niby nic nadzwyczajnego, jestem w końcu 14 tysięcy kilometrów od domu, zawsze może się coś takiego zdarzyć, więc się tym nie przejąłem. Zdaję sobie sprawę z różnicy czasowej i prowadzonych prac konserwacyjnych, więc odczekałem kilka dni i spróbowałem ponownie. Niestety transakcje były wciąż odrzucane i tak aż przez kolejnych 10 dni. Po tym czasie już zacząłem robić podchody w lokalnym banku, żeby ustalić co jest grane. Niestety nawet na końcu świata spychologia działa tak samo: nie jesteś naszym klientem, więc sorry. Albo jak już jesteś i nam płacisz, to idź na drzewo (jakież to typowe!). Postanowiłem napisać do banku PEKAO SA, bo dodzwonienie się z Filipin do konsultanta kosztowałoby chyba 100 zł albo i więcej. Dostałem odpowiedź, że u nich wszystko gra…
Uznałem, że ktoś mnie robi w jajo, tylko jeszcze nie wiem kto – czy to filipiński bank ma jakieś problemy z europejskimi kartami, czy może jednak bank PEKAO SA jeszcze nie znalazł na mapie położenia Filipin… Załamany, postanowiłem skorzystać z jedynego dostępnego jeszcze sposobu, czyli przelania pieniędzy na Western Union i odebrania w jednej z placówek na wyspie. Prowizje za coś takiego są większe, np. za 1000 zł płaci się około 40 zł, a nie 20 zł, jak w przypadku wypłaty z bankomatu. Robiłem wcześniej takie operacje już kilka razy, przelewałem 400 – 800 złotych i nigdy z tym nie miałem problemów. Aż do czasu…
Jak to często bywa w życiu, w najmniej odpowiednich momentach zdarza się coś niedobrego i moja karta została zablokowana, ponieważ transakcja okazała się dla banku „podejrzana”.
Do dzisiaj nie rozumiem co może być podejrzanego, skoro od roku wszelkie operacje na moim koncie są dość powtarzalne i przeprowadzane z tego samego miejsca i tego samego kraju. No, ale dobrze, stało się…
Kolejny kontakt z biurem obsługi klienta i karta została odblokowana. Uprzejma pani poinformowała mnie, że już mogę dokonać operacji przez Western Union, ale kiedy zapytałem dlaczego nie mogę wypłacać pieniędzy z bankomatu stwierdziła, że nie mają takich informacji w systemie, więc muszę jeszcze raz pojechać do bankomatu i sprawdzić.
Pojechałem, sprawdziłem i oczywiście to samo. Tym razem konsultant już znał odpowiedz i poinformował mnie, że w kilku krajach azjatyckich, ze względów bezpieczeństwa, zablokowali pasek magnetyczny i muszę korzystać tylko z chipa, który jest na karcie. Zawsze wydawało mi się, że coś niecoś znam się na informatyce, ale on wytłumaczył sprawę w tak skomplikowany sposób, że równie dobrze jego wypowiedź na temat karty mógłbym potraktować jak próby obrażenia mnie w jakiś zawoalowany sposób. Co ciekawe, podczas poprzednich kontaktów z bankiem prosiłem, żeby Filipiny zostały uznane dla mojej karty jako przyjazne państwo i transakcje nie podlegały żadnej dodatkowej weryfikacji, bo jak przystało na blogera – podróżnika, od roku jestem tutaj na wakacjach…
Tak sobie jeszcze kilka razy wymieniliśmy uwagi na temat działania banków i zabezpieczeń karty, po czym dostałem ostatnią wiadomość, w której to bank uprzejmie informuje, że może moja karta jest jednak uszkodzona (WTF!) i że proszą, abym przez ich system zgłosił prośbę o wydanie duplikatu… Wszystko by było super, ale z naszej dotychczasowej korespondencji wyraźnie przecież wynikało, że jestem na końcu świata, gdzie raczej dostarczenie karty przez bank nie wchodzi w grę…
Podsumowując, nie mam pojęcia jak ta cała akcja z bankiem się skończy, ale uczulam was, że kiedy zaczynacie planować podróże, poczytajcie sobie dokładnie o tym z jakim bankiem i gdzie inni ludzie podróżują. To, że coś działa idealnie w Polsce (podkreślam, z tym bankiem przez ponad 10 lat nie miałem żadnego problemu) wcale nie oznacza, że będzie działać w innych krajach.
A swoją drogą bank buduje swoją reputację tym, jak traktuje klienta z problemem i ryzykiem, że może zostać bez środków do życia, czyli w czarnej dupie. Bank PEKAO SA właśnie zapunktował. Zdecydowanie ujemnie.
